Tokë e shenjtë, tok’shqiptare, bij e nënës sonë Shqipëri
Tokë që trima dhe bujarë t’kan shërbyer me dashuri,
Tokë e vyer, tok’e çmuar, shumë pagove për lirinë,
Dete gjaku papërtharë, ende ti I mban mbi shpinë.
Gjak i kuq, gjak martiri, gjak qe leu çdo shtëpi
Gjak që trimat-ë sëbashku, kanë dhuruar për Lirinë
Dje të kan prit si nuse, teksa hyn në shpi të re
Vallja, kënga nuk asht ndal, derisa hëna prapa u fsheh
Zemrat trime, zemra’ dashurat, fort gëzuan për këtë ditë
Zemrat që ishin të plasura, ngjizjen prapë ua dhe ti
Liridashur, liriëmbël, oh e shtrenjta ti, liri;
Pjalmin tënd die shijuan, pjalm lirie u dhe ti
Oshëtiu I gjith vëndi, botës çark I shkoi ai(zëri)
Lajmin dha në çdo shtëpizë, se e lirë do ishe ti
Edhe nifmat edhe zanat, seç u zgjuan përsëri
Me gëzim, me këng e valle, të kanë prit në këtë dit’
Tok me shqipet anembanë, festuan deri n’agim
Pas të parës vese ikën, për të ardhur përsëri..
Tok e shenjtë, tok’shqiptare, bij e nënës sonë Shqipëri
Sa lezet të ka kurora, kjo kurorë e LIRISE
Tok që rrite bijë trima, me gji zane I ke rrit
Tok që kurrë s’të braktisën, se e ëmbël ishe ti
Tok bujare sot shpagove, dhimbjen e gjith rrobërisë
Të gëzuar, lumturuar, të pafsha tani gjithnji...
e hënë, 18 shkurt 2008
Abonohu te:
Postimet (Atom)