Cigani..

Flladi u merzit;
me fishkellima i drithëroi retë;
u ca qielli,
u çanë dhe retë;
dhe mbeten si qelqe të thyera
në një kabare;
ku frymemarjet anemike
treten në shtellungat e duhanit;
e mbi xhama vulosin
krenarinë e tyre, të martirizuar..

Rryli i ciganit
vazhdon të gulçasë
ethet e tij të fundit,
mbi tytën e një saksofoni;
që, vjetruar nga lashtat
zhgarravisin hartat e pendimit
mbi cipën e tij.

Dhe qielli harbohet nga lutja
që tastat e saksofonit zhulatin në errësirë.
Retë, hedhin valle mbi kryet e tij
ndërsa dielli, fillon të riputhë,
koren e ftohur, të tokës..